"Ο μαύρος διάβολος"


22-1-2015

Η θυελλώδης ζωή του Erich Hartmann, του Γερμανού πιλότου με τις περισσότερες καταρρίψεις στην ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας!






Στο Πάνθεον των ηρώων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου υπάρχουν αναμφίβολα και πολλοί πολεμιστές από την πλευρά των ηττημένων.

Εξέχουσα θέση μεταξύ αυτών κατέχει ο Γερμανός Άσσος της Luftwaffe, ο Erich Hartmann, που πέτυχε 352 καταρρίψεις εχθρικών αεροπλάνων κατά την διάρκεια του πολέμου, ένα ρεκόρ που ποτέ κανείς άλλος πιλότος δεν προσέγγισε καν!

Ο Erich Hartmann ήταν σίγουρα ένας άνθρωπος με εξαιρετικό ταλέντο και ευφυΐα στη μάχη, ένας τίμιος αλλά ταυτόχρονα σκληροτράχηλος και ατίθασος χαρακτήρας, παρά την σχεδόν παιδική όψη του, που έκανε τους συναδέλφους του να τον αποκαλούν "Bubi"! 

(Το "Bubi" είναι ένα Γερμανικό παρατσούκλι που αντιστοιχεί με το δικό μας "πιτσιρικάς").



O Erich Hartmann. Μπορεί να είχε όψη "Bubi" (πιτσιρικά), αλλά είχε καρδιά λιονταριού!


Ας αρχίσουμε όμως να ξετυλίγουμε σιγά-σιγά το κουβάρι της θυελλώδους ζωής του Erich Hartmann.

Γεννήθηκε στο Weissach (Βάϊσαχ) της Γερμανίας το 1922. Σε πολύ μικρή ηλικία ο πατέρας του που ήταν γιατρός, παίρνει την οικογένεια και μεταναστεύουν στην Κίνα, λόγω της οικονομικής κρίσης του μεσοπολέμου. Και από εκεί όμως μετά από μερικά χρόνια φεύγει - λόγω του εμφυλίου πολέμου που ξέσπασε εκεί- και επιστρέφει στην Γερμανία.



Οι γονείς του Hartmann, ο Alfred και η Ελισάβετ. Ο Alfred ήταν γιατρός και η Ελισάβετ ...ανεμοπόρος!

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Hartmann ήταν κατά κάποιο τρόπο από αεροπορική οικογένεια, υπό την έννοια ότι η μητέρα του Ελισάβετ ήταν πιλότος, κάτι εξαιρετικά σπάνιο για γυναίκες εκείνη την εποχή! Μάλιστα η οικογένεια είχε στην κατοχή της και ένα ελαφρύ μηχανοκίνητο αεροπλάνο, το οποίο όμως αναγκάστηκε κάποια στιγμή να πουλήσει λόγω της κρίσεως. Ο Hartmann πήρε λοιπόν τα πρώτα μαθήματα πτήσης σε πολύ μικρή ηλικία από την μητέρα του. 



Ο Erich Hartmann στην 1η τάξη του Γυμνασίου. Ήδη είχε αρχίσει να παίρνει μαθήματα ανεμοπορίας από τη μητέρα του!


Όταν το 1933 ήρθε στην εξουσία το ναζιστικό κόμμα, υποστήριξε υστερόβουλα την ανεμοπορία, την ίδρυση σχολών ανεμοπορίας και γενικής αεροπορίας κλπ. Ο σκοπός του ασφαλώς ήταν να προετοιμάσει επαγγελματίες πιλότους για την Luftwaffe (Λουφτβάφε), την Πολεμική Αεροπορία, που ακόμα δεν είχε ιδρυθεί, αλλά επρόκειτο πολύ σύντομα να ιδρυθεί. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της καμπάνιας, η μητέρα του Hartmann βοήθησε στην ίδρυση μια σχολής ανεμοπορίας στο Weil im Schönbuch όπου σε ηλικία μόλις 14 ετών ο Hartmann έγινε εκπαιδευτής!

Σε ηλικία 17 ετών,το 1939,  πριν καλά-καλά τελειώσει το Γυμνάσιο, ο Hartmann αποκτά δίπλωμα πιλότου μηχανοκίνητου αεροσκάφους! Τελειώνοντας το γυμνάσιο γνώρισε και την μελλοντική σύζυγο του, την Urschula.

Το 1940 ο Hartmann κατατάσσεται στον στρατό, στην Luftwaffe και παίρνει την πρώτη του στρατιωτική εκπαίδευση στο 10ο Ιπτάμενο Σύνταγμα στο Neukuhren (Νόϊ-κούρεν). Οι Γερμανοί διέγνωσαν αμέσως τις ικανότητες του Hartmann και έτσι τον στέλνουν σε ανώτερες στρατιωτικές σπουδές. Το 1941 πηγαίνει στην Πολεμική Αεροπορική Σχολή στο Βερολίνο, όπου μετά από μερικές μόλις ημέρες έκανε την 1η του πτήση με συνοδεία εκπαιδευτή και μετά από 3  εβδομάδες πέταξε μόνος του πολεμικό αεροπλάνο χωρίς εκπαιδευτή!

Αμέσως μόλις τελειώνει εκεί την βασική του εκπαίδευση, οι Γερμανοί τον στέλνουν στην Σχολή Μάχης στο Lachen-Speyerdorf (Λάχεν- Σπέϊερντόρφ) για να διδαχθεί τις τεχνικές αερομαχίας. Αλλά και από εκεί, μόλις τελειώνει την εκπαίδευση του, οι Γερμανοί τον στέλνουν στην Σχολή Αεροπορικής Καταδίωξης στο Zerbst (Τσέρμπστ), όπου ο Hartmann εκπαιδεύεται στο Messerschmitt Bf-109.



Το Messerschmitt Bf-109G, ο "σύντροφος" της ζωής του Hartmann


Η εκπαίδευση του Hartmann όμως, λόγω του ατίθασου χαρακτήρα του, δεν ήταν πάντα χωρίς προβλήματα.  Μια φορά, κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης πάνω από το αεροδρόμιο του Zerbst, ο Hartmann για να κάνει φιγούρα -και αγνοώντας όλους τους κανόνες και τις διαταγές που είχε πάρει- αρχίζει να κάνει επικίνδυνα ακροβατικά!

Αποτέλεσμα; Τρεις μήνες περιορισμός -με αποκλεισμό από πτήσεις- και πρόστιμο στο μισθό του!

Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως!

Αυτό το γεγονός έσωσε την ζωή του Hartmann! Καθώς είχε αποκλειστεί από τις πτήσεις, δεν μπόρεσε να πάρει μέρος σαν πιλότος Bf-109 σε μια προγραμματισμένη εκπαιδευτική πτήση και έτσι, αντ' αυτού, πήγε ο συγκάτοικος του στο δωμάτιο της Σχολής όπου διέμεναν. Το Messershmitt παρουσίασε όμως μηχανική βλάβη και λίγο μετά την απογείωση του συνετρίβη, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο συγκάτοικος του! 

Αν ο Hartmann δεν ήταν τιμωρημένος, θα ήταν αυτός νεκρός!

Τον Αύγουστο του 1942 ο Hartmann πήγε για την τελική του εκπαίδευση σε μια ειδική σχολή για πιλότους που προορίζονταν για το Ανατολικό μέτωπο. Και μετά από 3 μήνες στάλθηκε επιτέλους σε μια μάχιμη πτέρυγα, την φημισμένη Jagdgeschwader 52, (διαβάζεται "Γιάκντ-γκεσβάντερ) ή συντομευτικά JG-52


Jagdgeschwader σημαίνει στα Ελληνικά "Καταδιωκτική Πτέρυγα".

Η ιστορία της JG-52 είναι τόσο ενδιαφέρουσα, συναρπαστική θα έλεγα, ώστε αξίζει να αφιερώσουμε ένα μελλοντικό άρθρο αποκλειστικά σε αυτήν.



Το έμβλημα της τιμημένης Jagdgeschwader-52 (JG-52). Είχε πετύχει πάνω από 10.000 καταρρίψεις κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου!




Και το έμβλημα της 9ης μοίρας της JG-52της μοίρας "Karaya"της πιο διάσημης μοίρας στην ιστορία της παγκόσμιας Πολεμικής Αεροπορίας. Αργότερα, διοικητής της μοίρας "Karaya" έγινε ο Erich Hartmann


Το όνομα "Karaya" της 9ης μοίρας έχει και αυτό την ιστορία του, που θα την διηγηθούμε κάποια στιγμή.


Αν και η JG-52 χρησιμοποιούσε Messerschmitt BF-109G, η πρώτη αποστολή του Hartmann ήταν να μεταφέρει STUKAS στην Μαριούπολη και έληξε άδοξα αφού το αεροπλάνο του είχε χαλασμένα φρένα και κατά την προσγείωση έπεσε πάνω στον πύργο ελέγχου καταστρέφοντας τον! Και πάλι όμως ο Hartmann γλύτωσε με μικρά τραύματα!

Στην πτέρυγα JG-52 ο Hartmann μαθήτευσε σε διάσημους πιλότους, όπως ο Rossmann, οι οποίοι διέγνωσαν το ταλέντο του αλλά και το ατίθασο του χαρακτήρα του. Από τον Rossmann διδάχθηκε ο Hartmann την τακτική της αστραπιαίας επίθεσης !




O Edmund Rossmann, διοικητής της 7ης μοίρας της JG-52 και δάσκαλος του Hartmann. Ήταν ο "πατέρας" της τακτικής της αστραπιαίας επίθεσης στις αερομαχίες


Αν και ο ίδιος ο Hartmann πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο έλεγε ότι μόνο μια φορά στην καριέρα του παράκουσε διαταγή, αυτό δεν ήταν αλήθεια. Είδαμε ότι ήδη μια φορά, παρακούοντας κάθε κανόνα, έκανε επικίνδυνα ακροβατικά πάνω από το αεροδρόμιο του Zerbst και τιμωρήθηκε.  

Το ξανάκανε στην πρώτη του κιόλας πολεμική αποστολή, σαν υπαρχηγός του Rossmann, όταν ενεπλάκησαν σε αερομαχία με 10 εχθρικά αεροσκάφη. Εκεί ο Hartmann, έχοντας πάθει "αμόκ" στην προσπάθεια του να κάνει την 1η του κατάρριψη, παράκουσε όλους τους κανόνες που είχε μάθει, όλες τις διαταγές, κόντεψε να συγκρουστεί με ένα Ρώσικο αεροπλάνο και στο τέλος έχοντας εξαντλήσει τα καύσιμα του, έκανε αναγκαστική προσγείωση και κατέστρεψε το αεροπλάνο του!

Ο Hartmann τιμωρήθηκε και πάλι, αυτή τη φορά με ελαφριά μόνο ποινή, 3 ημέρες απαγόρευση πτήσεων, μιας και ήταν πολύ συμπαθής στον Rossmann!

Είχε να μάθει πολλά πράγματα ακόμα!

Μέχρι το τέλος του 1942 είχε πετύχει μόνο 2 καταρρίψεις αεροπλάνων Ilyushin-IL-2 Sturmovik,  (τουλάχιστον όμως ήταν ακόμα ζωντανός!)

Τον Μάϊο του 1943 καταρρίπτει ένα Σοβιετικό Lavochkin La-5 και στη συνέχεια συγκρούεται με ένα άλλο στον αέρα! Κατορθώνει όμως και αυτή τη φορά να προσγειώσει το αεροπλάνο του με ασφάλεια!



Το Lavochkin LA-5. O Hartmann συγκρούστηκε μαζί του, αλλά τη γλύτωσε και αυτή τη φορά!



Η εμπειρία που αποκτά σιγά-σιγά ο Hartmann, σε συνδυασμό με το ταλέντο του και την -κατ ανάγκην- επερχόμενη ωριμότητα στον χαρακτήρα του, αρχίζουν να αποδίδουν. Οι επιτυχίες του αυξάνονται εκθετικά! Μέχρι τον Αύγουστο του 1943 είχε πετύχει 50 καταρρίψεις!  Τον επόμενο μήνα ορίζεται ως διοικητής της 9ης μοίρας της JG-52,  της φημισμένης μοίρας "Karaya"! Μέχρι το τέλος Αυγούστου του 1943 είχε φτάσει τις 90 καταρρίψεις!



Ο Hartmann σαν διοικητής της 9ης μοίρας, στο αγαπημένο του Messerschmitt με το διακριτικό της 9ης μοίρας της JG-52:  "Karaya" !



Καθώς μεγαλώνει και "ψήνεται" στον πόλεμο ο Hartmann αρχίζει να ωριμάζει. Ή μήπως όχι; Για διαβάστε παρακάτω!

Μέχρι το τέλος του 1943 είχε φτάσει τις 159 καταρρίψεις!

Ο Hartmann υποτιμούσε σταθερά τους Σοβιετικούς πιλότους και τα αεροπλάνα τους. Και ίσως όχι άδικα. 

Τα Σοβιετικά μαχητικά δεν διέθεταν στόχαστρο για τα πυροβόλα τους! Οι Ρώσοι πιλότοι ζωγράφιζαν με το χέρι ένα στόχαστρο στο παρμπρίζ του αεροπλάνου τους! Ο Hartmann έλεγε ότι δεν είχες τίποτα να φοβηθείς από ένα Σοβιετικό μαχητικό που βρισκόταν πίσω σου. Δεν υπήρχε πιθανότητα να σε πετύχει! Ο Hartmann πάντως θεωρούσε υποδεέστερα των Messerschmitt και Focke Wulf και τα συμμαχικά P-39, P-40 και HURRICANE. 

Σαν πιλότος ο Hartmann δεν ήταν ο φοβερός σκοπευτής. Η τακτική του ήταν διαφορετική, αυτή του αστραπιαίου χτυπήματος!  Όπως διηγόταν ο Hartmann πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο, στο 80% των περιπτώσεων ο αντίπαλος πιλότος δεν τον είχε καν αντιληφθεί προτού χτυπηθεί από τα βαριά πολυβόλα του Bf-109!

Κυριολεκτικά δεν ήξερε "από που του είχε έρθει"!

Η προσφιλής μέθοδος του Hartmann ήταν να πλησιάζει όσο πιο "αθόρυβα" μπορούσε το εχθρικό αεροσκάφος σε απόσταση 20 μέτρων και με μια ριπή μόνο να το διαλύει! Έτσι έκανε και οικονομία στον οπλισμό του!

Το πρόβλημα ήταν ότι από τόσο κοντά που χτυπούσε τα εχθρικά αεροπλάνα, μερικές φορές τα συντρίμμια έπεφταν επάνω του και προκαλούσαν ζημιές στο δικό του αεροπλάνο! Μπορεί ο Hartmann να μην καταρρίφθηκε ποτέ, ούτε να αναγκάστηκε σε προσγείωση από εχθρικά πυρά, αλλά χρειάστηκε αρκετές φορές να κάνει αναγκαστική προσγείωση χτυπημένος από τα συντρίμμια του προπορευόμενου εχθρικού αεροπλάνου, που μόλις προηγουμένως αυτός ο ίδιος είχε διαλύσει!

Σε μια τέτοια περίπτωση αναγκάστηκε να προσγειωθεί μέσα στις Ρώσικες γραμμές, οι Σοβιετικοί το αντιλήφθηκαν και έστειλαν αποσπάσματα για να συλλάβουν τον πιλότο. Ο Hartmann κατάλαβε ότι ήταν αδύνατο να διαφύγει. Σαν σκληροτράχηλος όμως άντρας που ήταν (και παμπόνηρος) δεν παρέδωσε τα όπλα! Υποδύθηκε τον βαριά τραυματισμένο και οι Σοβιετικοί τον φόρτωσαν σε ένα φορείο και τον έβαλαν σε ένα στρατιωτικό καμιόνι για να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Στον δρόμο ο Hartmann, εκμεταλλευόμενος την σύγχυση από μια επίθεση STUKAS, σηκώθηκε από το φορείο, εξουδετέρωσε τον φρουρό, πήδηξε από το καμιόνι και μετά από χίλιες περιπέτειες κατόρθωσε να επιστρέψει στις Γερμανικές γραμμές! 

Μια άλλη προσφιλής τακτική επίθεσης του Hartmann ήταν (εκμεταλλευόμενος την πανίσχυρη μηχανή του Messerschmitt), να βουτά από ψηλά με τεράστια ταχύτητα μέσα στον εχθρικό σχηματισμό, να χτυπά και κατόπιν -με τον πανικό και την σύγχυση που επέφερε- να εξαφανίζεται !



Ο κτηνώδης κινητήρας Daimler-Benz 605 των 35.700 cc και των 1475 ίππων, με υπερπληρωτή οξειδίου του αζώτου. Έδινε την δυνατότητα στον Hartmann να κάνει τις αστραπιαίες επιθέσεις του 

Η βασική τακτική του Hartmann που δίδασκε και στους καινούργιους πιλότους, συνοψιζόταν σε 4 λέξεις:


"Δες, αποφάσισε, χτύπα, φύγε"!

Το αγαπημένο "θήραμα" του Hartmann ήταν το Ilyushin IL-2 STURMOVIK, ένα μαχητικό χερσαίας επίθεσης- βομβαρδιστικό ακριβείας- κάτι αντίστοιχο του Γερμανικού STUKA. Αυτό είχε μόνο έναν πολυβολητή στην πίσω θέση, ενώ ο πιλότος πολλές φορές ήταν γυναίκα! Ο Hartmann θεωρούσε ότι έπρεπε κάποιος να είναι πολύ άτυχος για να τον πετύχει ο πολυβολητής!



Το Ilyushin IL-2 Sturmovik. Δεν είχε καμιά πιθανότητα απέναντι στον Hartmann!


Μέχρι το τέλος του 1943 ο Hartmann είχε πετύχει 159 καταρρίψεις και στο τέλος Φεβρουαρίου του 1944,  202!

Το αεροπλάνο του το είχε βαμμένο (ακριβώς πίσω από το SPINNER) με μια μαύρη τουλίπα. Αυτό το γεγονός καθώς και ότι το διακριτικό του στον ασύρματο άρχιζε πάντα με το συνθηματικό "Karaya-1" τον έκαναν γνωστό πλέον στους Ρώσους πιλότους, οι οποίοι τον ονόμασαν "Ο μαύρος Διάβολος"!  Η Σοβιετική αεροπορία τον επικήρυξε για 10.000 ρούβλια!

Του κάκου όμως! Μόλις οι Σοβιετικοί έβλεπαν το αεροπλάνο με τη μαύρη τουλίπα, τον "Μαύρο Διάβολο", κυριολεκτικά "το έβαζαν στα πόδια", αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την φράση στην προκειμένη περίπτωση. 

Ούτε τα 10.000 ρούβλια τους ενδιέφεραν, ούτε τίποτα! Μόνο να σωθούν!



Το Messerschmitt του Erich Hartmann με τη μαύρη τουλίπα ζωγραφισμένη ακριβώς πίσω από το Spinner. Μόλις το έβλεπαν οι Σοβιετικοί γίνονταν ..."καπνός"!

Αυτή όμως η λιποψυχία των Σοβιετικών είχε το δυσάρεστο για τον Hartmann αποτέλεσμα, ότι δεν μπορούσε πλέον να πετύχει καταρρίψεις, καθώς κανείς  δεν έμενε για να κάνει αερομαχία μαζί του! Έτσι ο Hartmann αναγκάστηκε να σβήσει την μαύρη τουλίπα από το αεροπλάνο του!

Ένα καλό πάντως που προέκυψε από αυτό, ήταν ότι οι Γερμανοί έβαφαν με μαύρη τουλίπα τα αεροπλάνα των νεοφερμένων πιλότων, αυξάνοντας έτσι την αυτοπεποίθηση τους, καθώς οι Σοβιετικοί τρομοκρατούνταν με τη θέα και μόνο του αεροπλάνου!

Όπως ήδη είπαμε, ο Hartmann μπορεί να ήταν ένας γενναίος άντρας, αλλά ήταν και κάπως ατίθασος και επιπόλαιος σαν χαρακτήρας. 

Τον Μάρτιο του 1944, μετά από τις πολλές επιτυχίες του, τον κάλεσε ο ίδιος ο Χίτλερ, με μερικούς άλλους πιλότους, για να τους παρασημοφορήσει. Όλο το βράδυ, πηγαίνοντας με το τραίνο προς το Berghof (τη χειμερινή κατοικία του Χίτλερ), o Hartmann και οι συνάδελφοι του μεθοκοπούσαν, γιορτάζοντας τις νίκες τους !  Έτσι, όταν την άλλη μέρα παρουσιάστηκαν στον στρατηγό von Below (φον Μπέλοβ), τον υπασπιστή του Χίτλερ, ήταν όλοι τους σε ελεεινή κατάσταση και ο ένας υποβάσταζε τον άλλο για να μην πέσει! 

Ο von Below μόλις τους είδε έπαθε σοκ! Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Hartmann είχε χάσει κάπου και το πηλίκιο του! Άρπαξε λοιπόν από μια κρεμάστρα ένα πηλίκιο αξιωματικού και το φόρεσε! Όταν τον είδε ο von Below, κυριολεκτικά λύσσαξε! Το πηλίκιο αυτό ήταν του ίδιου του Χίτλερ! Του ούρλιαξε να τσακιστεί και να το βάλει αμέσως στην θέση του!

Τελικά η παρασημοφόρηση έγινε κανονικά και ο Hartmann ήταν ανάμεσα στους 27 συνολικά στρατιωτικούς που τιμήθηκαν με τον αδαμάντινο σταυρό.



Ο Χίτλερ παρασημοφορεί Γερμανούς πιλότους, μεταξύ αυτών και ο Hartmann, δεύτερος από αριστερά


Με συμμαχικά αεροπλάνα ενεπλάκη ο Hartmann για 1η φορά σε αερομαχία τον Μάϊο του 1944 πάνω από τη Ρουμανία. Ήταν 4 Αμερικανικά P-51 MUSTANG, από τα οποία ο Hartmann κατέρριψε αμέσως τα 2, ενώ τα άλλα 2 τα κατέρριψαν οι συνάδελφοι του. Τον Ιούνιο και Ιούλιο του 1944 ο Hartmann κατέρριψε συνολικά 14  MUSTANG !

Παρότι τα MUSTANG ήταν πολύ μεταγενέστερα και πιο εξελιγμένα αεροπλάνα από το Bf-109G, είναι φανερό ότι μεγαλύτερο ρόλο έπαιζε το ταλέντο, η εμπειρία και η δεξιοτεχνία του πιλότου.




Τα πολύ εξελιγμένα για την εποχή τους MUSTANG P-51. Κρίμα που ο Hartmann δεν ... ήξερε πόσο εξελιγμένα ήταν και τα κατέρριπτε ...σαν τις μύγες!

Μέχρι το τέλος του Αυγούστου του 1944 ο Hartmann είχε πετύχει ήδη 300 καταρρίψεις! Είχε ήδη γίνει θρύλος στη Γερμανία! Τόσο πολύ μάλιστα, που ο Göring θέλησε να τον αποσπάσει από την ιπτάμενη υπηρεσία και να τον βάλει σε επίγεια, μη τυχόν και σκοτωθεί σε κάποια αερομαχία και τρωθεί το ηθικό των Γερμανών! 

Αυτό ο Hartmann ουδέποτε το αποδέχθηκε. Όπως δεν αποδέχθηκε τις επανειλημμένες προτάσεις -και πιέσεις- του Galand να αποσπασθεί σαν πιλότος στην αεροπορική μοίρα που δοκίμαζε το αεριωθούμενο Messerschmitt Me-262.

Τον Σεπτέμβριο του 1944 ο Hartmann που ήταν τότε 22 ετών παντρεύτηκε επιτέλους την αγαπημένη του Urschula, που είχε γνωρίσει στο Γυμνάσιο. Μαζί της έμεινε μέχρι τον θάνατο του.



Από τον γάμο του Erich Hartmann με την αγαπημένη του Urschula, τον Σεπτέμβρη του 1944
Ο Erich Hartmann με την γυναίκα του Urschula. "Αγαπημένοι για πάντα"


Τον Απρίλιο του 1945 ο Hartmann, διοικητής γκρουπ πλέον στην JG-52 πέτυχε την 350η του κατάρριψη!  Όμως ο πόλεμος είχε ήδη κριθεί και ήταν θέμα ημερών η παράδοση των Γερμανικών στρατευμάτων. Ο Hartmann διατάχθηκε από τον στρατηγό Seidermann (Ζάϊντερμαν) να παραδοθεί στους Άγγλους, για να μην τον πιάσουν οι Σοβιετικοί που τον είχαν μεγάλο άχτι. Σαν γενναίος άντρας που ήταν όμως, ο Hartmann, παράκουσε την διαταγή: 


"Δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψω τους άνδρες μου" είπε!


Η τελευταία ημέρα του πολέμου ήταν η 8η Μαΐου του 1945. Αυτή την ημέρα ο Hartmann έκανε και την τελευταία του κατάρριψη!  Πετούσε σε μια αναγνωριστική πτήση πάνω από το Brno της Τσεχοσλοβακίας και είδε ότι τα Σοβιετικά στρατεύματα βρίσκονταν μόνο 40 χιλιόμετρα από τις Γερμανικές θέσεις. Πάνω από τους Σοβιετικούς πετούσαν δυο μαχητικά Yakovlev YAK-9, που έκαναν φιγούρες και ακροβατικά για να εντυπωσιάσουν τους στρατιώτες τους και να θριαμβολογήσουν για την προέλαση του Σοβιετικού στρατού.

Ο Hartmann σκέφτηκε τότε να τους χαλάσει το πάρτυ! Κάνοντας μια απότομη βύθιση από τα 3.700 μέτρα που βρισκόταν,  με τη μηχανή του Bf-109 να ουρλιάζει στο full, με μια ριπή από απόσταση 60 μέτρων διέλυσε αμέσως το ένα YAK!



Το Yakovlev YAK-9. Ο Hartmann χάλασε το "πάρτυ" των Σοβιετικών, την τελευταία ημέρα του πολέμου, καταρρίπτοντας το αεροπλάνο τους που εκτελούσε ακροβατικές φιγούρες πάνω από τα στρατεύματα τους

Προτού προλάβει όμως να αποτελειώσει και το δεύτερο, διέκρινε στο βάθος ένα σμήνος MUSTANG που έρχονταν από τα Δυτικά. Ο Hartmann έστριψε τότε το αεροπλάνο του και με τον υπαρχηγό του, πετώντας χαμηλά, προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο του Brno. Εκεί κατέστρεψε το αγαπημένο του Bf-109, αλλά και 25 άλλα λειτουργικά Messerschmitt, καθώς και όσο οπλισμό μπόρεσαν, για να μην πέσουν στα χέρια των Σοβιετικών.

Παραδόθηκε με τη μονάδα του στο Αμερικανικό 90ο Σύνταγμα.

Και από τότε αρχίζει η Οδύσσεια του!

Με την επαίσχυντη συμφωνία της Γιάλτας όπου μοιράστηκε ο κόσμος, οι Αμερικανοί συμφώνησαν -κατ απαίτηση των Σοβιετικών- να τους παραδώσουν όλους τους στρατιώτες που πολέμησαν στο Ανατολικό μέτωπο! Έτσι λοιπόν και ο Hartmann παραδόθηκε στους Σοβιετικούς!

Αυτοί γνωρίζοντας την ανεκτίμητη αξία του, του πρότειναν να γίνει κομμουνιστής και να καταταγεί στην Αεροπορία της Ανατολικής Γερμανίας, με τον ίδιο βαθμό που υπηρετούσε μέχρι τότε στην Luftwaffe.

Ο Hartmann το απέρριψε αμέσως! Τον απείλησαν ότι θα τον δικάσουν σαν εγκληματία πολέμου αν δεν δεχόταν. Και πάλι ο Hartmann δεν δέχθηκε! 

Τέλος τον απείλησαν ότι θα έστελναν πράκτορες στη Δυτική Γερμανία για να δολοφονήσουν την γυναίκα του!

Ο σκληροτράχηλος όμως Γερμανός που, αν και με εμφάνιση "Bubi" ("πιτσιρικά") είχε καρδιά λιονταριού και ήταν αληθινός άντρας, ούτε και τότε λύγισε.

 Άλλωστε το όνομα του στα Γερμανικά σημαίνει Hart= σκληρός,  Mann = άντρας, δηλαδή Hartmann = σκληρός άντρας !

 Σε κάποιο σημείο της ανάκρισης και των πιέσεων που του ασκούσαν, ένας Σοβιετικός αξιωματούχος εκνευρίστηκε με το πείσμα του και τον χτύπησε με το μπαστούνι του! Τότε ο Hartmann άρπαξε μια καρέκλα και την έσπασε στο κεφάλι του Σοβιετικού! Μόλις και μετά βίας γλύτωσε τον τουφεκισμό!

Τελικά οι  Σοβιετικοί είδαν κι απόειδαν, κατάλαβαν ότι ο Hartmann δεν ενέδιδε με τίποτα και έστησαν δικαστήριο με ψευδείς κατηγορίες και ψευδομάρτυρες και τον καταδίκασαν σε 25 χρόνια καταναγκαστική εργασία!

Το ότι η δίκη ήταν στημένη, αποδείχθηκε το 1996, έστω και μετά τον θάνατο του Hartmann, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, οπότε ένα Ρωσικό δικαστήριο που επανεξέτασε το θέμα, απεφάνθη τελικά ότι ο Hartmann καταδικάστηκε με ψευδείς κατηγορίες και μαρτυρίες, τον απάλλαξε από κάθε κατηγορία και  τον δικαίωσε!

Εν τω μεταξύ όμως, το 1945 ο Hartmann οδηγείται τελικά σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Και εκεί όμως αρνείται να δουλέψει! Οι Σοβιετικοί τον τιμωρούν τότε σε αυστηρή απομόνωση και τον χώνουν σε ένα μπουντρούμι 2x2 μέτρα. 

Κάπως έτσι περνούν τα χρόνια με τον Hartmann να είναι κάθε τόσο σε απομόνωση και με τους συναδέλφους του κρατουμένους να επαναστατούν απαιτώντας να βγει από την απομόνωση. Τι κι αν ζητούσε ο ίδιος να δικασθεί από διεθνές δικαστήριο; Οι Σοβιετικοί έκριναν ότι αυτό "δεν ήταν απαραίτητο"! Και όταν κάποτε ξαναδικάστηκε από -Σοβιετικό πάλι- δικαστήριο, η ποινή απλώς επικυρώθηκε!

Δέκα χρόνια μετά από πρωτοφανείς κακουχίες, η τύχη επιτέλους χαμογέλασε στον Hartmann, ο οποίος βρισκόταν τότε σε ένα Γκουλάγκ, στα Ουράλια όρη. Η Δυτική Γερμανία έκλεισε μια εμπορική συμφωνία με την Σοβιετική Ένωση και το αντάλλαγμα ήταν η απελευθέρωση και των τελευταίων Γερμανών αιχμαλώτων, ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ο Hartmann.

Έτσι το 1955 γύρισε πανευτυχής στην πατρίδα του και στην αγαπημένη του γυναίκα την Urschula, που όλα αυτά τα χρόνια, σαν μια νέα Πηνελόπη, τον περίμενε υπομονετικά!

Η Γερμανία αναγνώρισε τις υπηρεσίες του Hartmann αλλά και το εκπληκτικό του ταλέντο σαν πιλότος και τον ξαναπήρε στην καινούργια Luftwaffe, σαν διοικητή της πρώτης πτέρυγας αεριωθουμένων που μόλις είχε ιδρυθεί, της Jagdgeschwader-71 "Richthofen", που εκείνη την εποχή είχε Καναδέζικα SABRE.

Ο Hartmann έβαψε και πάλι το αεροπλάνο του με το διακριτικό της μαύρης τουλίπας!  Τα παλιά "χούγια" δεν ξεχνιούνται εύκολα!




Το Sabre του Erich Hartmann βαμμένο μπροστά με τη μαύρη τουλίπα, όπως το παλιό του Messerschmitt. Διακρίνεται και το "R", το αρχικό του Richthofen, του οποίου το όνομα έφερε τιμητικά η πτέρυγα JG-71


Μερικά χρόνια αργότερα η Γερμανική Αεροπορία άρχισε να εξοπλίζεται με τα F-104 "Starfighter", που λίγο μετά έγιναν γνωστά σαν "Ιπτάμενα Φέρετρα". Σαν έμπειρος πιλότος ο Hartmann κατάλαβε αμέσως ότι τα αεροπλάνα αυτά ήταν ελαττωματικά και πολύ επικίνδυνα και αντιτάχθηκε σθεναρά στην ένταξη τους στην Luftwaffe. Ίσως να μην ήθελε και πολύ εμπειρία για να καταλάβει κανείς ότι τα αεροπλάνα αυτά, που στοίχισαν την ζωή 115 Γερμανών πιλότων ενώ συνετρίβησαν και 282 από αυτά, ήταν κυριολεκτικά άχρηστα!




Το F-104 STARFIGHTER. Ώσπου να αποσυρθεί αυτό το άχρηστο αεροπλάνο είχε στοιχίσει την ζωή πάρα πολλών πιλότων παγκοσμίως. Γι αυτό και έμεινε στην Ιστορία ως το "Ιπτάμενο Φέρετρο" !


Οι ανώτεροι του είχαν όμως άλλη άποψη, πολύ περισσότερο που πολλοί από αυτούς είχαν "λαδωθεί" από την κατασκευάστρια εταιρεία, την Lockheed (σκάνδαλο Lockheed). Εξ άλλου δεν πετούσαν αυτοί τα F-104 !  Έτσι το 1970, σε ηλικία 48 ετών ο Hartmann εξαναγκάστηκε σε αποστρατεία με τον βαθμό του Σμηνάρχου.

Έκτοτε ιδιώτευσε σαν εκπαιδευτής πιλότων, ενώ έπαιρνε μέρος και σε αεροπορικές επιδείξεις με τον παλιό συνάδελφο του, τον Galand. 

Έτσι τελείωσε ήσυχα την ζωή του το 1993, ανάμεσα στην πολυαγαπημένη του γυναίκα και τα τρία παιδιά του -αυτή η καρδιά λιονταριού -και έμεινε στην ιστορία σαν ένας γενναίος και τίμιος άνθρωπος, ένας πραγματικός ήρωας!



Ο Erich Hartmann σε μεγάλη ηλικία, λίγο πριν πεθάνει. Ωστόσο, στα μάτια του διακρίνεται ακόμα το σπινθηροβόλο πνεύμα του και μια ήρεμη αυτοπεποίθηση.


Η ταφόπετρα στο νεκροταφείο του Weil im Schönbuch όπου τάφηκε, φέρει την επιγραφή 


" Erich Hartmann- Urschula Hartmann - Αγαπημένοι για πάντα"







Γιώργος Καρασούλας