Αερομοντελισμός και Ιστορία: Τα μοντέλα και η ιστορία των πρωτότυπων αεροπλάνων και των πιλότων τους
Blohm & Voss BV-141: Το πιο παράδοξο αεροπλάνο που φτιάχτηκε ποτέ!
Θα έχει συμβεί και σε σας. Να "λιγουρεύεστε" ένα μοντέλλο, να σκοπεύετε να το αγοράσετε, αλλά να αναβάλετε την αγορά του για το μέλλον, είτε γιατί έχετε άλλα projects σε εξέλιξη, είτε γιατί βρίσκεστε σε οικονομική στενότητα. Και τελικά να το χάνετε, γιατί η κατασκευάστρια εταιρεία σταμάτησε να το διαθέτει στην αγορά!
Εμένα μου έτυχε 2 φορές ως τώρα. Η πρώτη ήταν με το πανέμορφο διπλάνο Fokker DVII της Hangar-9, όχι αυτό το τεράστιο που βγάζει τώρα η εταιρεία, αλλά το παλιότερο .60άρι, σε κλίμακα 1:6. Και η 2η ήταν με το Blohm & Voss BV-141 της CY Models, που πουλιόταν για καιρό στο Ολλανδικό κατάστημα "BigPlanes RC". Όταν τελικά αποφάσισα να το αγοράσω, το μοντέλλο δεν ήταν πλέον διαθέσιμο!
Το μοντέλλο είχε εκπέτασμα 2,08 μέτρα και προοριζόταν για μηχανή 30 cc |
Εδώ
με τα χρώματα και τα insignia της Ρουμανικής Αεροπορίας του 2ου Π.Π.
Ένας αριθμός αεροπλάνων είχε παραχωρηθεί στη Ρουμανία, που στην αρχή του
πολέμου ήταν σύμμαχος της Γερμανίας |
Το πρώτο πράγμα που ασφαλώς κάνει εντύπωση σε αυτό το αεροπλάνο, είναι η ασυμμετρία του! Βλέπεις το μοντέλλο και αναρωτιέσαι "Θα πετάξει τώρα αυτό το πράγμα;" Ίσως γι αυτό κι εγώ ανέβαλα επί καιρό την αγορά του, διερωτόμουν αν το μοντέλλο αυτό θα μπορούσε πράγματι να πετάξει!
Εκ των υστέρων βέβαια -και από βίντεο που είδα στο YouTube- απεδείχθη ότι το μοντέλλο πετάει -και μάλιστα πολύ καλά- όπως άλλωστε πετούσε και το πραγματικό αεροπλάνο.
Και όμως ...πετάει! |
Και πετάει πολύ καλά, όπως άλλωστε πετούσε και το πραγματικό αεροπλάνο! |
Μια λοιπόν που έχασα το μοντέλλο , έψαξα και βρήκα την ιστορία του αληθινού αεροπλάνου, η οποία (όπως συμβαίνει με όλα τα scale μοντέλλα) ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και σήμερα θα την μοιραστώ μαζί σας.
Το Blohm & Voss BV-141 ήταν λοιπόν ένα Γερμανικό αναγνωριστικό αεροπλάνο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, που έγινε γνωστό για την χαρακτηριστική ασυμμετρία στην κατασκευή του. Υπεύθυνος για την σχεδίαση αυτού του παράδοξου αεροπλάνου ήταν ο χαρισματικός Δρ. Αεροναυπηγός-Μηχανικός Richard Vogt, ο οποίος σχεδίασε το πρώτο του πειραματικό αεροπλάνο σε ηλικία 18 ετών!
Dr. Richard Vogt: Ένας χαρισματικός Μηχανικός |
Για την ιστορία, μόλις είχε σχεδόν τελειώσει ο πόλεμος ο Vogt πήγε (απήχθη) στην Αμερική, με την "Επιχείρηση Paperclip" (Επιχείρηση "Συνδετήρας") με την οποία μεταφέρθηκαν στην Αμερική όλοι οι επιφανείς επιστήμονες της Γερμανίας, για να μην πέσουν στα χέρια των Σοβιετικών.
Το 1937 το Γερμανικό Υπουργείο Αεροπορίας RLM (Reichluftfahrtministerium- Ράϊχ-λουφτ-φαρτ-μινιστέριουμ ! Ναι, όλο αυτό είναι ΜΙΑ λέξη!) εξέδωσε τις προδιαγραφές για ένα μονοκινητήριο αναγνωριστικό αεροπλάνο που να έχει βέλτιστα χαρακτηριστικά ορατότητας. Αρχικά προτιμήθηκε το αεροσκάφος Ar-198 της Arado, αλλά οι δοκιμές δεν ήταν επιτυχείς, καθώς το αεροπλάνο αποδείχθηκε ασταθές στην πτήση, ιδιαίτερα στις πιο χαμηλές ταχύτητες.
Το
Ar-198 της ARADO: Ένα μεσοπτέρυγο αεροπλάνο, που όμως ήταν ασταθές στην
πτήση. Στο πάνω μέρος της ατράκτου ήταν ο πιλότος και ο
ασυρματιστής/πολυβολητής και στο κάτω ο παρατηρητής |
H Focke-Wulf πρότεινε το FW-189 το οποίο όμως ήταν δικινητήριο και όχι μονοκινητήριο, όπως απαιτούσαν οι προδιαγραφές.
Το Focke-Wulf 189, με δυο κινητήρες ισχύος 459 HP ο κάθε ένας. Είχε πλήρωμα 3 ατόμων. Σχεδίαση του γνωστού μας από το FW-190, Kurt Tank |
Η Blohm &
Vossom δεν
είχε αρχικά προσκληθεί στον διαγωνισμό,ωστόσο έκανε τη δική της πρόταση στο Υπουργείο, το BV-141 με τη ριζοσπαστική σχεδίαση του Richard Vogt.
Η δεξιά άτρακτος ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της κατασκευασμένη από διαφανές Plexiglass και φιλοξενούσε το πλήρωμα, δηλαδή τον πιλότο, τον παρατηρητή και έναν πολυβολητή.
Η άτρακτος του πληρώματος ήταν κατασκευασμένη σε μεγάλο μέρος από διαφανές Plexiglass για μέγιστη ορατότητα |
Στην αριστερή άτρακτο -που κατέληγε στην ασυμμετρική ουρά- βρισκόταν η μηχανή, μια 9-κύλινδρη αστεροειδής BMW-132 με 27.700 cc, με απ ευθείας ψεκασμό καυσίμου (direct injection) και ισχύ 1050 HP, η οποία ήταν βελτιωμένη έκδοση της Αμερικανικής Pratt & Whitney R-1690 Hornet, για την οποία η BMW προπολεμικά είχε αγοράσει το licence κατασκευής.
Η 9-κύλινδρη αστεροειδής BMW-132 |
Όμως κατά τις δοκιμές, το Υπουργείο έκρινε ότι το αεροπλάνο ήταν underpowered και έτσι η Blohm & Vossom εφοδίασε το αεροπλάνο με τον γνωστό μας (από το FW-190) κινητήρα BMW-801.
Ο πανίσχυρος BMW-801: αστεροειδής, με δυο σειρές των 7 κυλίνδρων, 41.800 cc και 2000 PS, με υπερσυμπιεστή. Τον "φορούσε" και το Focke-Wulf 190A |
Με αυτόν τον
κινητήρα το αεροπλάνο είχε αυτονομία
1200 μίλια και η μέγιστη ταχύτητα του στο
επίπεδο της θαλάσσης ήταν 229 μίλια /ώρα.
Κοιτάζοντας το αεροπλάνο, με μια πρώτη ματιά θα περίμενε κανείς ότι θα έπεφτε σε Roll λόγω της ανομοιόμορφης κατανομής του βάρους, εν τούτοις αυτό αντισταθμιζόταν πολύ καλά από την σοφά κατανεμημένη άντωση της πτέρυγας.
Υπήρχε όμως και το πρόβλημα του Yaw (εκτροπής) του αεροπλάνου, καθώς η μηχανή δεν ήταν συμμετρικά τοποθετημένη και τραβούσε το αεροπλάνο προς τα δεξιά. Όπως αποδείχθηκε όμως, στις χαμηλές ταχύτητες το Yaw αντισταθμιζόταν επαρκώς από την τάση του αεροπλάνου να στρίψει αριστερά λόγω του P-factor, ξαναδιαβάστε το άρθρο "Γιατί το αεροπλάνο μας φεύγει αριστερά κατά την απογείωση". Στις υψηλές ταχύτητες χρειαζόταν χειροκίνητο τριμμάρισμα στο Rudder, που δεν ήταν όμως δύσκολο.
Στην αρχική
έκδοση του αεροσκάφους η ουρά (το οριζόντιο σταθερό και elevator) ήταν
συμμετρική. Μετά όμως αφαιρέθηκε το
δεξί μέρος για να βελτιωθεί η
ορατότητα του πολυβολητή.
Κατασκευάστηκαν μερικά πρωτότυπα για εκτίμηση από το Γερμανικό Υπουργείο Αεροπορίας και έτυχαν της υποστήριξης του Στρατηγού Ernst Udet, που ήταν υπεύθυνος του τομέα Έρευνας και Ανάπτυξης της Πολεμικής Αεροπορίας και υπεύθυνος επίσης για την προμήθεια της Luftwaffe με υλικά, αεροπλάνα κλπ.
Όμως το μεγάλο πρόβλημα του BV-141 ήταν ότι ο κινητήρας του ήταν επίσης ο κινητήρας του Focke Wulf 190 και το εργοστάσιο της BMW δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στην παραγωγή ενός τόσο μεγάλου αριθμού κινητήρων τύπου 801. Στο μεταξύ, το δικινητήριο Fw 189 είχε ήδη μπει στην παραγωγή και ήταν αυτό που τελικά προτιμήθηκε από την Γερμανική Αεροπορία.
Παραγγέλθηκαν ωστόσο και 20 αεροσκάφη BV-141, τα οποία παραδόθηκαν όλα στη Luftwaffe.
Κανένα από αυτά τα αεροπλάνα δεν σώζεται μέχρι τις μέρες μας.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει πλέον ούτε το μοντέλλο του BV-141 για να μας θυμίζει αυτό το περίεργο/πρωτοποριακό αεροπλάνο.
Γιώργος Καρασούλας
_______________________________________________________________________________________________
ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
- 6-2-2023: Horten Ho-229: Το UFO των Ναζί!
- 7-9-2022: Karaya
- 26-10-2021: SE5a -το Spitfire του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου
- 16-12-2020: Ποιος κατέρριψε τον Κόκκινο Βαρώνο
- 4-11-2020 : Τα τρία Reich
- 11-6-2020 : Το "πουλί - χασάπης"
- 27/10/2019: Ο κτηνώδης κινητήρας του Messerschmitt Bf-109
- 3/2/2016 : Ο Μπλε Μαξ
- 16/11/2015: FAIRCHILD PT-19, το Λίκνο των Ηρώων
- 27/9/2015 : Ο "τενεκεδένιος γάϊδαρος"
- 23/4/2015 : Spandau - Το θρυλικό πολυβόλο του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου
- 22/1/2015 : Ο Μαύρος Διάβολος
- 30/12/2014: Η μάστιγα του Fokker
- 25/10/2014: Το τριπλάνο του Κόκκινου Βαρώνου