RC-Combat - Αερομαχίες !

25-3-2015

Ώρα για αληθινή δράση !

Είναι γεγονός ότι όταν έχουμε εξασφαλίσει ένα καλό μοντελοδρόμιο για να πετάμε τα μοντέλλα μας και μια καλή παρέα, αρχίζουμε μετά να σκεφτόμαστε το κάτι παραπάνω, είτε αυτό είναι ένα καινούργιο, καλύτερο μοντέλλο, είτε κάποιο είδος παιχνιδιού-αγώνα, με τους φίλους μας.

 

Κάπως έτσι άρχισαν να γίνονται στο εξωτερικό οι "αερομαχίες" με τηλεκατευθυνόμενα μοντέλλα αεροπλάνων. Είναι τόσο συναρπαστικός αυτός ο (αγωνιστικός) τομέας του αερομοντελισμού, ώστε πολύ γρήγορα αναπτύχθηκαν ενώσεις και ομοσπονδίες που διενεργούν πανευρωπαϊκούς η Αμερικανικούς αγώνες, μια που η FAI (Federation Aeronatique International) δεν έχει προς το παρόν καθιερώσει τέτοιους αγώνες με Τ/Κ μοντέλλα, παρά μόνο με δέσμια (control-line).

 

Πριν πολλά χρόνια, ήμουν μικρό παιδί τότε, έτυχε να παρακολουθήσω στο Τατόϊ τέτοιους αγώνες, με δέσμια μοντέλλα, που οργάνωνε τότε η Ένωση Αερομοντελιστών Αθηνών (ΕΑΑ) και ήταν πραγματικά συναρπαστικοί. Στις μέρες μας όμως, ελάχιστοι είναι πλέον αυτοί που ασχολούνται με τα control-line μοντέλλα και τέτοιοι αγώνες δεν γίνονται στην Ελλάδα. 

Οι "αερομαχίες" με Τ/Κ μοντέλλα είναι όπως είπαμε συναρπαστικοί για όσους λαμβάνουν μέρος και πολύ θεαματικοί για τους θεατές.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό στον Αερομοντελισμό από τους αγώνες COMBAT

Στην αερομαχία παίρνουν μέρος 2 ή περισσότερα αεροπλάνα και ο αντικειμενικός σκοπός του κάθε πιλότου δεν είναι να ...κάνει πριονίδι το αεροπλάνο του αντιπάλου, αλλά απλώς να κόψει την χάρτινη κορδέλλα που αυτό τραβάει.

Ο πιλότος προσπαθεί να κόψει μόνο την κορδέλλα και όχι ...το αεροπλάνο του αντιπάλου!

Στο εξωτερικό όπως είπαμε οι αγώνες COMBAT είναι εξαιρετικά δημοφιλείς.

Στην Αμερική υπάρχει η Ένωση RCCA, Radio Control Combat Association που ασχολείται με την διοργάνωση και διεξαγωγή αγώνων COMBAT, αλλά και με την παροχή τεχνικής βοήθειας στους ενδιαφερόμενους, θέσπιση και αλλαγή των κανονισμών κλπ.

"No Cuts, No Glory" - το LOGO της RCCA

Η Αμερικάνικη RCCA -Radio Control Combat Association

Σε  Πανευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχει η οργάνωση ACES ("Άσσοι"), ακρωνύμιο που προέρχεται από το "Air Combat Elementary Support" και ασχολείται  με την διοργάνωση και διεξαγωγή αγώνων Combat στις Ευρωπαϊκές χώρες.

ACES: Air Combat Elementary Support. Η Ομοσπονδία που διοργανώνει αγώνες COMBAT σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο

Στην Αμερική επίσης είναι αρκετά διαδεδομένο και ένα άλλο είδος Combat που διεξάγεται με ίδια ακριβώς αεροπλάνα και ίδιες ακριβώς μηχανές, ώστε να μετράει αποκλειστικά και μόνον η ικανότητα του πιλότου. 

Σαν αεροπλάνο στους αγώνες αυτούς χρησιμοποιείται η εμπροσθοκλινής θερμική πτέρυγα "Combat-Gremlin". Gremlin στα Ελληνικά σημαίνει "Καλικάντζαρος" και το μοντέλλο πήρε αυτή την ονομασία από τα 2 κάθετα σταθερά ουραία που έχει και τα οποία θυμίζουν αυτιά Καλικάντζαρου. Ίσως και με την μεγάλη ταχύτητα και την απίστευτη ευελιξία που έχει αυτό το μοντέλλο να θυμίζει επίσης "διαβολάκο", Καλικάντζαρο.

Τα φοβερά "Combat-Gremlins"

 

Το εντυπωσιακό με τους αγώνες Combat -Gremlin είναι ότι κάθε φορά παίρνουν μέρος μόνο 2 διαγωνιζόμενοι, είναι δηλαδή κάπως σαν μονομαχία! 

Μόλις κάποιος πιλότος καταφέρει να κόψει έστω και λίγο την κορδέλλα του άλλου, ο αγώνας τελειώνει!

Combat Gremlin: "Kill or be killed !"

Στην Αμερική οι αγώνες με Combat-Gremlins είναι πολύ διαδεδομένοι τόσο μεταξύ μελών μιας Λέσχης, όσο και μεταξύ Λεσχών.

Στο εξωτερικό οι αγώνες Combat-Gremlin είναι πολύ δημοφιλείς

 

Το μοντέλλο "Combat-Gemlin" το σχεδίασε ο αερομοντελιστής Eric Henderson το 1992 και τα σχέδια του πρωτοδημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Radio Control Modeler τον Δεκέμβριο του 1992. Έκτοτε -και μέχρι τις μέρες μας- γνώρισε τεράστια επιτυχία και πολλοί αερομοντελιστές το φτιάχνουν και το πετάνε ακόμα, ενώ πολλά threads υπάρχουν για το μοντέλλο ακόμη και σήμερα, στα διάφορα διεθνή Forums.

Ο σχεδιαστής του Gremlin-Combat, ο Eric Henderson. Ούτε αυτός δεν μπορούσε να φανταστεί πόση επιτυχία θα είχε το μοντέλλο του

Το Combat Gremlin είχε κυκλοφορήσει σε ΚΙΤ -σε διάφορες μορφές- από την Αμερικάνικη εταιρεία RA-CORES. Στο INTERNET μπορείτε εύκολα να βρείτε τα σχέδια αυτής της ιδιότυπης πτέρυγας. Επισκεφθείτε τον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε και τα άλλα τα προϊόντα της εταιρείας που ειδικεύεται στο RC-Combat

RACores


Στους αγώνες της RCCA και της ACES παίρνουν μέρος ταυτόχρονα πολλά αεροπλάνα, μέχρι και 18 μοντέλλα μπορούν να συμμετέχουν ταυτόχρονα σε έναν γύρο! Μπορείτε να φανταστείτε 18 "διάβολους" να μάχονται ταυτόχρονα στον αέρα με τις δίχρονες μηχανές τους να ουρλιάζουν  συνέχεια στο μέγιστο της ισχύος τους;

(Ναί, εδώ χρησιμοποιούμε δίχρονους κινητήρες, μόνο δίχρονους!)

Δεν θα ήθελα να σας κουράσω -στην πρώτη επαφή μας με το RC-COMBAT-  με πολλές λεπτομέρειες στους κανονισμούς των αγώνων, ούτε και να αναφερθώ πολύ αναλυτικά στα αεροπλάνα που χρησιμοποιούνται σε αυτούς. Το θέμα του RC-COMBAT είναι τόσο ενδιαφέρον, που θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε αρκετές φορές μελλοντικά σε αυτό, τόσο με άρθρα όσο και με ειδήσεις από τον χώρο.

Θα σας παραθέσω μόνο τα σπουδαιότερα σημεία:

- Στους αγώνες της  ACES τα μοντέλλα πρέπει να είναι όλα μοντέλλα κλίμακας 1:12 αεροπλάνων του Β' ή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και υπάρχουν 2 ξεχωριστές κατηγορίες γι αυτά τα μοντέλλα. Οι μηχανές που χρησιμοποιούνται είναι υποχρεωτικά .25άρες του εμπορίου (όχι ειδικές, "πουσαρισμένες" μηχανές).

Οι αγώνες διαρκούν 7 λεπτά.

- Στην Αμερικανική RCCA υπάρχουν αρκετές κατηγορίες αγώνων:  SCALE, OPEN CLASS όπου μπορούν να λάβουν μέρος όλα τα μοντέλλα, αρκεί να πληρούν κάποιες συνθήκες βάρους, εκπετάσματος και κινητήρα, η κλάση 2548 SCALE όπου οι πιλότοι μπορούν να διαλέξουν μεταξύ μιας λίστας συγκεκριμένων αεροπλάνων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η κλάση SSC και άλλες. Οι αγώνες διαρκούν 5 λεπτά.

Η κλάση SSC, από το Slow Survival Combat αναπτύχθηκε σαν εναλλακτική των άλλων κλάσεων, με μοντέλλα που έχουν πιο μικρές μηχανές (.15-άρες) και επομένως αναπτύσσουν μικρότερες ταχύτητες, κοντρολάρονται πιο εύκολα και μειώνονται οι πιθανότητες μιας σύγκρουσης στον αέρα ή μιας πτώσης από ριψοκίνδυνο ελιγμό, αλλά και μπορούν να "επιζήσουν" από μια σύγκρουση ή πτώση, με συγκριτικά λιγότερες ζημιές.

  - Όλα τα αεροπλάνα τραβούν μια κορδέλλα από γκοφρέ χαρτί, ώστε να μπορεί να κοπεί εύκολα. Το μήκος της είναι (ανάλογα με τον αγώνα) από 10 έως 12 μέτρα και το πλάτος  της 1/2 έως 1 ίντσα. Η κορδέλλα αρχικά είναι τυλιγμένη σε ένα μικρό κουβαράκι και ξετυλίγεται μόνη της, καθώς το αεροπλάνο απογειώνεται. Στο αεροπλάνο συνδέεται με ένα λεπτό σπάγκο μήκους 1-1.5 μέτρων. Υπάρχουν και ειδικές μηχανές επανατύλιξης της χαρτοταινίας, αν αυτή μείνει ανέπαφη.

 - Στα φτερά, στο Leading Edge (χείλος προσφυγής), τοποθετείται κάποιο μέσο που να μπορεί να "μαγκώσει" την εχθρική κορδέλλα. Αυτό μπορεί να είναι κομματάκια γυαλόχαρτο κολλημένα στο Leading Edge, διαφανής κολλητική ταινία δυο όψεων, ή κάποιο συγκολλητικό υλικό, π.χ. το ρετσίνι που βάζουν στους κορμούς των δέντρων για να μην ανεβαίνουν τα μυρμήγκια,  ή απλώς ...μέλι !

 - Στην ίδια κατηγορία, όλα τα μοντέλλα έχουν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ίδιες μηχανές! Αυτός είναι ο βασικότερος όρος, προκειμένου ο αγώνας να είναι δίκαιος!

 - Όλοι οι διαγωνιζόμενοι φοράνε -για λόγους ασφαλείας- πλαστικά κράνη.

Το πλαστικό κράνος επιβάλλεται από τους κανονισμούς. Αν τώρα εσείς θέλετε να φορέσετε ...σιδερένιο στρατιωτικό κράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, για να μπείτε καλύτερα στο κλίμα του COMBAT, δεν σας εμποδίζει κανείς!

 - Τα αεροπλάνα δεν έχουν RUDDER (γιατί δεν χρειάζεται) παρά μόνο σταθερό κάθετο ουραίο. Επίσης δεν έχουν σκέλη προσγείωσης που δημιουργούν σημαντικό drag (οπισθέλκουσα) και ρίχνουν την ταχύτητα του μοντέλλου. Όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει από τις φωτογραφίες, τα αεροπλάνα είναι όλα "hand-launched", δηλαδή απογειώνονται με το χέρι.

 Αυτό δημιουργεί το πλεονέκτημα ότι οι αγώνες COMBAT κατ ουσίαν δεν χρειάζονται μοντελοδρόμια, με ασφάλτινους διάδρομους κλπ. Ένα μεγάλο χωράφι κάνει πολύ καλά τη δουλειά, αρκεί να έχει χορτάρι για να προσγειωθεί το μοντέλλο μετά το τέλος του αγώνα. Ίσα-ίσα που ένας ασφάλτινος διάδρομος δημιουργεί φθορές στο μοντέλλο κατά την προσγείωση.

 - Οι ταχύτητες που αναπτύσσουν τα ειδικά, αγωνιστικά μοντέλλα COMBAT είναι τεράστιες, της τάξεως των 150- 200 χλμ./ώρα ή και ακόμη μεγαλύτερες. Αυτό μάλιστα είναι ένα πρόβλημα (οι υπερβολικές ταχύτητες των μοντέλλων) που συζητείται κατά τις ετήσιες συναντήσεις των ενώσεων COMBAT. Γι αυτό το λόγο δημιουργήθηκε όπως είπαμε και η κλάση SSC στην Αμερικάνικη RCCA, και η κλάση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην ACES, όπου τα μοντέλλα έχουν πολύ μικρότερες ταχύτητες και είναι πιο ελέγξιμα,  ώστε να αποφεύγονται κατά το δυνατόν οι συγκρούσεις στον αέρα ή οι πτώσεις λόγω ριψοκίνδυνων χειρισμών, αλλά και όταν αυτές συμβούν να μην έχουν σαν αποτέλεσμα την ολική καταστροφή των μοντέλλων.

 - Οι πιο "διάσημοι" και δοκιμασμένοι κινητήρες που χρησιμοποιούνται στους αγώνες είναι ο OSMAX 25 FX ( ή ο λίγο παλιότερος .25 ΑΧ) και ο MAGNUM XLS 25A.

Αριστερά ο OSMAX 25FX και δεξιά ο MAGNUM XLS 25A. Οι πιο δημοφιλείς κινητήρες COMBAT

 - Πόντους κερδίζει ο πιλότος που κόβει κορδέλλες άλλων πιλότων, ενώ κατά την προσγείωση προσμετράται και το μήκος της κορδέλλας που έχει εναπομείνει στο αεροπλάνο του (και αντιστοιχεί και αυτό σε κάποιους πόντους).

- Αντίθετα τιμωρείται με πόντους ποινής ο πιλότος που ...λουφάρει και δεν εμπλέκεται στην αερομαχία!

 - Κατά την διεξαγωγή των αγώνων τηρούνται όπως είναι φυσικό κάποιες αποστάσεις ασφαλείας, από την περιοχή όπου διεξάγεται η αερομαχία μέχρι τους πιλότους, τα pitts και τους θεατές. Παρακάτω σας δίνω το σχεδιάγραμμα της Αμερικανικής RCCA, παρεμφερής είναι και ο κανονισμός της ACES.

Δεν υπάρχει απαίτηση για ύπαρξη διχτυού ασφαλείας κλπ, άλλωστε στα περισσότερα μοντελοδρόμια του εξωτερικού δεν θα δείτε δίχτυ ασφαλείας στα μοντελοδρόμια.

 

Οι αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται, σύμφωνα με τους κανονισμούς της RCCA

Όπως βλέπετε από το πιο πάνω σχεδιάγραμμα, οι πιλότοι πρέπει να είναι σε απόσταση περίπου 12 μέτρων από την περιοχή της αερομαχίας και το κοινό στα 24 μέτρα περίπου. Οι πιλότοι και όσοι βρίσκονται μέσα στα pitts πρέπει να φορούν κράνος. Αν κάποιος πιλότος παραβιάσει με το αεροπλάνο του την γραμμή ασφαλείας, τιμωρείται με πόντους ποινής. Αν κάποιος πιλότος παραβιάσει την γραμμή του κοινού, αποκλείεται αμέσως από τον αγώνα.


Το RC-COMBAT στην Ελλάδα:

Είναι αλήθεια ότι το COMBAT είναι από ελάχιστα έως καθόλου διαδεδομένο στην Ελλάδα. Από τη μια η έλλειψη πληροφόρησης του αερομοντελιστικού κοινού, από την άλλη η έλλειψη (;) μοντελοδρομίων στην Αττική, αλλά πάνω απ όλα ο ...φόβος ότι κατά την αερομαχία μπορεί να σπάσουμε το μοντέλλο μας,  λειτούργησαν ανασταλτικά στην διάδοση του COMBAT στην χώρα μας.

Την περίοδο 2002-2004 είχα παρακολουθήσει αερομαχίες στην Ανάβυσσο με ηλεκτρικές πτέρυγες που έκανε ο φίλος αερομοντελιστής κ. Δημήτρης Πάλλης με τους φίλους του. Ήταν όμως αερομαχίες "dog-fighting", χωρίς κορδέλλες, που σκοπό τους είχαν την κατάρριψη της αντίπαλης πτέρυγας!

Από το 2005 που γράφτηκα συνδρομητής σε ιδιωτικό μοντελοδρόμιο, κατάφερα σιγά-σιγά να κολλήσω αυτή τη "λόξα" μου και σε έναν φίλο μου εκεί  -και αρχίσαμε τις πρώτες αερομαχίες!

Παράλληλα δημοσίευσα και μια σειρά άρθρων στην τότε ιντερνετική "Αερομοντελιστική Εφημερίδα" ("www.airmodelling.gr") που διατηρούσα και άρχισε να εκδηλώνεται κάποιο ενδιαφέρον για το θέμα από το αερομοντελιστικό κοινό.

Εγώ προμηθεύτηκα το YAK-9D της σειράς AIRCOMBAT της WORLD MODELS από το τότε κατάστημα του Γιώργου Ευσταθιάδη στον Πειραιά, το POWER MODEL,  που δυστυχώς έχει κλείσει τώρα και αυτό. Δεν μου άρεσε το χρώμα  και η επικάλυψη του μοντέλλου και έτσι το μετέτρεψα αμέσως όπως θα δείτε στην πιο κάτω φωτογραφία.

Το YAK-9D της σειράς AIRCOMBAT SERIES της WORLDMODELS, όπως το αγόρασα από τον κ. Γ. Ευσταθιάδη του καταστήματος PowerModel. Ήταν ένα πολύ φτηνό μοντέλλο, με κλασσική ξυλοκατασκευή, κατάλληλο γι αυτή την χρήση.

...και όπως το μετέτρεψα! Αν και "αιματοβαμμένο" δεν κατόρθωσε και πολλές επιτυχίες στη μάχη !

 

Ο φίλος μου αγωνιζόταν με το Super Sportser της Great Planes, με .46-άρι κινητήρα της OSMAX, επομένως η μάχη ήταν άνιση από την άποψη της ιπποδύναμης!

Για πολλούς μήνες πάντως κανείς μας δεν είχε την παραμικρή επιτυχία και στο διάστημα των 5 λεπτών που είχαμε ορίσει για κάθε γύρο, ποτέ δεν κατάφερε κανείς από τους δυο μας -τουλάχιστον τους πρώτους μήνες- να κόψει έστω και ένα μικρό κομματάκι από την κορδέλλα του άλλου! Μετά το τέλος του πενταλέπτου πάντως, τα χέρια μας ήταν καταϊδρωμένα και έπρεπε οπωσδήποτε να καθίσουμε κάπου, γιατί τρέμαμε από την υπερένταση !

Αν παρεμπιπτόντως πιστεύετε ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να συγκρουστούν τα αεροπλάνα σας στον αέρα και να καταστραφούν, σε εμάς τουλάχιστον δεν συνέβη ποτέ (όσο και αν το προσπαθούσαμε!).

Σιγά- σιγά διαπιστώσαμε όμως ότι το θέμα δεν ήταν και τόσο απλό όσο φαινόταν αρχικά και ήθελε κάποια μελέτη και κάποια εξάσκηση. Τότε δεν υπήρχε ακόμα ο προσομοιωτής της Phoenix RC που είχε ειδικό πρόγραμμα για εξάσκηση Combat/κόψιμο κορδέλλας, ο οποίος προσομοιωτής δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον και αυτός στο εμπόριο.

Γρήγορα κατάλαβα ότι το αεροπλάνο μου με βάρος περίπου 1,5 κιλό, εκπέτασμα 1,22 μέτρα και σκέλη προσγείωσης που προκαλούσαν μεγάλο drag, δεν είχε ούτε την ταχύτητα ούτε την ευελιξία που χρειαζόταν.

Το ενδιαφέρον μου στράφηκε προς την πτέρυγα Combat Gremlin, της οποίας τα σχέδια βρήκα στο INTERNET, αλλά ήταν διαθέσιμο και από την Αμερικάνικη εταιρεία RA CORES σε ΚΙΤ. Θεώρησα όμως μεγάλο το βάρος του μοντέλλου (ήταν περίπου 1,5 κιλό ) και έτσι προτίμησα να φτιάξω το "SICKLE" ένα μοντέλλο SPAD (Simple Plastic Airplane Design), του οποίου τα σχέδια βρήκα επίσης στο INTERNET.

Τα σχέδια του Combat Gremlin. Εάν κάνετε κατάλληλο SCALING (μεγέθυνση) στην φωτογραφία, μπορείτε να τα πάρετε σε φυσικό μέγεθος

Το "Sickle". Μοντέλλο SPAD, πολύ απλό στην κατασκευή του (αν γίνει με τον τρόπο που προτείνουν οι οδηγίες). Μοιάζει πολύ με το Combat Gremlin, αλλά είναι λίγο μικρότερο, 1 μέτρο αντί για 1,20 του Gremlin. Είναι όμως και ελαφρύτερο

Μπορείτε να βρείτε τα σχέδια του SICKLE στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Sickle Drawings

Επειδή δεν μπορούσα να βρω τα υλικά κατασκευής που προτείνει το σχέδιο (Coroplast για τις πτέρυγες και τετράγωνη πλαστική σωλήνα για την άτρακτο) έφτιαξα την άτρακτο από κόντρα-πλακέ 3 mm και τα φτερά από μπλε φελιζόλ, τα οποία παρήγγειλα τότε στον κ. Απόστολο Γαδετσάκη της GreekWings, έναντι πολύ μικρού κόστους.

Η 1η έκδοση του SICKLE, με φτερά από σκληρό μπλε φελιζόλ, κατασκευασμένα από την Greek Wings του κ. Απόστολου Γαδετσάκη και επικαλυμμένα με MONOKOTE. Δοκιμάστηκε για 1η φορά στην Ανάβυσσο

...και εδώ σε πτήση στο μοντελοδρόμιο

Η 2η έκδοση του SICKLE κατασκευάστηκε όλη με κλασσική ξυλοκατασκευή, με φτερά φτιαγμένα από μπάλσα, νομείς κλπ. και επικάλυψη MONOKOTE, για ακόμα μικρότερο βάρος. Έτσι κατόρθωσα να το μειώσω  στα 1050 γραμμάρια και εάν τοποθετούσα και μίνι- SERVO, πιστεύω ότι θα το κατέβαζα στο 1 κιλό ! Το ξύλινο μοντέλλο όμως απαιτεί πολύ χρόνο για την κατασκευή του.

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι το μοντέλλο ήταν κυριολεκτικά "χάρος" τόσο από άποψη ταχύτητας όσο και απότομων ελιγμών (δεν χρησιμοποιώ πλέον την λέξη ευελιξία, γιατί δεν μπορεί να αποδώσει την πραγματικότητα !).

Εν τω μεταξύ η ομάδα των συμμετεχόντων στο COMBAT μεγάλωνε. Κάποια στιγμή έφτασε τα 5 άτομα, με ότι μοντέλλο και μηχανή μπορούσε ο καθένας! Η μεταξύ μας άμιλλα άρχισε να δημιουργεί απαιτήσεις για ακόμα καλύτερα και πιο αγωνιστικά μοντέλλα COMBAT !

Ένας φίλος έκανε εισαγωγή απ ευθείας από Αμερική το βραβευμένο σε αγώνες COMBAT μοντέλλο  "Battle Axe" ("Πολεμικός Πέλεκυς") της εταιρείας TreneffRC που ειδικεύεται σε μοντέλλα COMBAT.

Το "Battle-Axe" της TreneffRC, πολύ σκληρός αντίπαλος, ειδικά με την παντοδύναμη OSMAX 32 SX που "φορούσε"

Επισκεφθείτε τον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε τα προϊόντα της εταιρείας:

TreneffRC Combat Planes

Σαν να μην έφτανε αυτό,  ο ίδιος φίλος αγόρασε το P-40 Warhawk της Great Planes, ειδικό μοντέλλο για COMBAT, το οποίο μετά από λίγο πήρε ακόμη ένας αερομοντελιστής ! Η ταχύτητα και η ευελιξία αυτών των μοντέλλων ήταν κάτι το εξωπραγματικό ! Το ίδιο όμως και η δυσκολία χειρισμού τους!  Πραγματικοί "χάροι" !

 

Το P40-Warhawk της GreatPlanes για .25-άρα δίχρονη μηχανή, αεροπλάνο ειδικό για αερομαχίες.

H Great Planes έβγαζε μια ολόκληρη σειρά αεροπλάνων ειδικών για COMBAT, για .25-άρες μηχανές, το MUSTANG, το P-40, το SPITFIRE, το CORSAIR.

Με τα καινούργια δεδομένα το SICKLE μου φαινόταν πλέον πολύ "φτωχό" (αυτά κάνει η άμιλλα!).  Έτσι και εγώ έκανα εισαγωγή απ ευθείας από την Τσεχία ένα αγωνιστικό μοντέλλο COMBAT που ήταν RCCA και ACES legal (δηλαδή μπορούσε να πάρει μέρος στους αγώνες της RCCA και της ACES), το FOCKE WULF TA-152H. Όταν του τοποθέτησα για μηχανή την OSMAX 40 LA (αντί της  OSMAX 25 FX που ήθελε κανονικά) δεν πίστευα στα μάτια μου -και αυτό το λέω κυριολεκτικά, γιατί δυσκολευόμουν να προλάβω να το δω να περνάει από τον διάδρομο με full γκάζι, τόσο γρήγορα πετούσε!

Δυστυχώς στο καλύτερο σημείο η "συνταγή" άρχισε να χαλάει, καθώς τα μέλη-συνάδελφοι μου στο COMBAT- άρχισαν να αποχωρούν από το μοντελοδρόμιο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, και η ομάδα μας διαλύθηκε.

Έκτοτε δεν μπόρεσα να ξανα-ασχοληθώ με το COMBAT και δεν ξέρω να υπάρχει παρόμοια δραστηριότητα κάπου στην Ελλάδα.

Θα ήθελα να τελειώσω με αυτά τα λόγια:

Αν και ασχολούμαι περισσότερο από 40 χρόνια με τον Αερομοντελισμό (από μικρό παιδί),
σε όλη αυτή τη μακρά πορεία μου στο χόμπυ, δεν έχω συναντήσει, δεν έχω δει, δεν έχω ασχοληθεί με κάτι πιο ενδιαφέρον, πιο συναρπαστικό, με την μεγαλύτερη αγωνία, με κάτι που με έκανε να προσδοκώ με απερίγραπτη λαχτάρα και προσμονή την επόμενη συνάντηση,  από το RC-COMBAT, τις αερομαχίες! 



Γιώργος Καρασούλας