Φελιζόλ, φελιζόλ, φελιζόλ... - αλλά και γιατί όχι ;!

6/1/2022

 

 

Οι φίλοι μου γνωρίζουν την αντιπάθεια μου για τα φελιζολένια μοντέλλα: για το ευτελές υλικό τους, γεμάτο πόρους και κουκιδίτσες, που μετά από λίγο καιρό αποκτούν μια ελεεινή εμφάνιση, καθώς γεμίζουν βαθουλώματα και γρατζουνιές, ενώ η βαφή τους φεύγει με το παραμικρό!

 

Ωστόσο, κάποιες φορές όπως θα δούμε, η χρήση φελιζολένιων μοντέλλων μπορεί να είναι επιθυμητή!

Σε ένα προηγούμενο άρθρο  - "RC Combat - Αερομαχίες!" - παρουσιάσαμε αυτόν τον συναρπαστικό τομέα του αερομοντελισμού, συναρπαστικό τόσο για τους αγωνιζόμενους, όσο και για τους θεατές.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Σε όλο τον κόσμο (πλην της Ελλάδας) υπάρχουν πάρα πολλοί αερομοντελιστές που ασχολούνται με τις Αερομαχίες και έχουν ιδρυθεί αγωνιστικές Ομοσπονδίες αποκλειστικά για το Combat, τόσο στην Ευρώπη -η "ACES" όσο και στην Αμερική η RCCA, Radio Control Combat Association. Μάλιστα πολλές φορές,  οι κατά τόπους ενώσεις Combat υποστηρίζονται από τις οικείες Ομοσπονδίες Αερομοντελισμού, όπως π.χ. στη Γερμανία από την DMFV (Deutsche Modellflug Verband = Γερμανική Ομοσπονδία Αερομοντελισμού) ή στην Αμερική από την ΑΜΑ (Academy of Models Aeronautics) κλπ.

 

 

Οι αγώνες Combat είναι πολύ διαδεδομένοι στο εξωτερικό

 

Με την ανάπτυξη των αγώνων Combat αναδείχθηκε όμως με τον καιρό και ένα σημαντικό πρόβλημα: Τα αεροπλάνα που έπαιρναν μέρος εξελίχθηκαν τόσο πολύ, ώστε οι ταχύτητες που έπιαναν ήταν τεράστιες, 200 χλμ/ώρα ή και παραπάνω ! 

 

Με τέτοιες απίστευτες όμως ταχύτητες, όταν συνέβαινε κάποια σύγκρουση στον αέρα -ή το αεροπλάνο έπεφτε μετά από κάποιον ακραίο ελιγμό (και γίνονται πολλοί τέτοιοι στις αερομαχίες)- δεν έμενε τίποτα, το μοντέλλο γινόταν κυριολεκτικά πριονίδι!

 

 

Δεν μένουν και πολλά πράγματα από δυο μοντέλλα που θα συγκρουστούν με ταχύτητα 200 χλμ. στον αέρα

 

 

Αυτό -όπως φάνηκε σύντομα- ήταν ένα αντικίνητρο για την συμμετοχή στους αγώνες Combat.

 

Αρκετές συναντήσεις/συνέδρια των Ομοσπονδιών Combat έγιναν στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερικιή, για να συζητηθεί και να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα. Σαν λύση λοιπόν προτάθηκε και εφαρμόστηκε μια νέα κατηγορία, η SSC, Slow Survival Combat, στην οποία τα αγωνιζόμενα αεροπλάνα έχουν μικρό θερμικό κινητήρα -μόνο 2.5 cc- (ή αντίστοιχο ηλεκτρικό), αλλά και ένα ελάχιστο εκπέτασμα και βάρος.

 

Πολύ απλά, τα μοντέλλα είναι σχετικά μεγάλα και βαριά σε σχέση με τον κινητήρα τους, (ο οποίος είναι ένας συνηθισμένος κινητήρας του εμπορίου, δηλαδή όχι ειδικό, πουσαρισμένο μοτέρ) με περιορισμό στις ανώτατες στροφές που μπορεί να πιάσει η έλικα και κατ αυτό τον τρόπο το αεροπλάνο κινείται αργά στον αέρα και σε περίπτωση σύγκρουσης ή πτώσης στο έδαφος, δεν διαλύεται εντελώς. Εξ ου και η ονομασία "Slow-Survival".

 

 

 

SSC-Slow Survival Combat: Πολύ μεγάλα αεροπλάνα με μικρούς κινητήρες 2.5 cc, πετούν αργά

 

 

Πριν από λίγο καιρό μου τράβηξε την προσοχή η πρόταση ενός Γερμανικού περιοδικού που δημοσίευσε τα σχέδια 3 απλών, ηλεκτρικών μοντέλλων από DEPRON για την χρήση τους σε αερομαχίες. Τα μοντέλλα αυτά είναι απλά στην κατασκευή, κινούνται αργά (σε σχέση με τα αντίστοιχα θερμικά μοντέλλα), αλλά έχουν και το πλεονέκτημα ότι είναι κατασκευασμένα από DEPRON, ένα πολύ φτηνό υλικό (στην περίπτωση αυτή είναι πράγματι πλεονέκτημα), που επιπλέον μπορεί να επισκευαστεί εύκολα μετά από κάποια ζημιά.

 

Μάλιστα, τα μοντέλλα έχουν το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι απογειώνονται με το χέρι (καθώς δεν διαθέτουν ρόδες), ενώ προσγειώνονται οπουδήποτε, κατά προτίμηση σε ένα χωράφι με μαλακό χώμα ή χορτάρι! Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν χρειάζονται μοντελοδρόμιο, αλλά μπορούν να πετάξουν κυριολεκτικά ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ!

 

Όταν εξήγησα την ιδέα αυτή του περιοδικού στον φίλο μου κ. Γιώργο Κουτρουμπούχο που είναι ειδικός στα ηλεκτρικά μοντέλλα -και μάλιστα σε αυτά από Depron, έχοντας κάνει πολλές αξιόλογες κατασκευές από σχέδια- φάνηκε πρόθυμος να βοηθήσει, αναλαμβάνοντας την κατασκευή του πρωτότυπου μοντέλλου "BANZAI", από τα σχέδια του Γερμανικού περιοδικού.

 

Παρήγγειλε τα απαραίτητα υλικά - μικρά, φτηνά Servo, ηλεκτρικό μοτέρ, ρυθμιστή στροφών- και αγόρασε το φτηνό Depron από την εγχώρια αγορά. Ο προϋπολογισμός ήταν πολύ χαμηλός. Σε πολύ λίγο χρόνο το μοντέλλο ήταν έτοιμο και η πρώτη δοκιμή του έγινε στο μοντελοδρόμιο της ΑΛΔΕΧ στα Δερβενοχώρια, χωρίς ασφαλώς να γίνει χρήση του διαδρόμου, που δεν ήταν απαραίτητος. Χρειάστηκε να προσθέσουμε 10 γραμμάρια βάρος στην ουρά γιατί το μοντέλλο βγήκε μπροσθόβαρο, αλλά κατά τα άλλα πέταξε εκπληκτικά!

 

 

 

Το μικρό (αλλά "θαυματουργό"!) BANZAI, κατασκευής Γιώργου Κουτρουμπούχου

 

 

 

Ο κ. Γιώργος Κουτρουμπούχος με το BANZAI

 

 

Πολύ ευέλικτο -και μάλιστα χωρίς να χρησιμοποιήσουμε όλο το εύρος των κινήσεων των πηδαλίων- σταθερό και αρκετά γρήγορο (όπως πρέπει να είναι ένα αεροπλάνο Combat), χωρίς όμως να γίνεται αγχωτικό!

 

Μετά τις επιτυχείς δοκιμές ο Γιώργος μπήκε στον κόπο να φτιάξει και για εμένα ένα όμοιο αεροπλάνο, μια που εγώ δεν έχω εμπειρία στην κατασκευή ηλεκτρικών, με τα ίδια καλά αποτελέσματα! Το αεροπλάνο πετούσε εκπληκτικά!

 

 

 

...και το δικό μου Banzai που κατασκεύασε επίσης ο Γιώργος

  

 

Αφού εξοικειωθήκαμε μερικές φορές με την πτήση των μοντέλλων, μετά δειλά-δειλά- αρχίσαμε τις αερομαχίες! Χρησιμοποιήσαμε τις κορδέλλες από γκοφρέ χαρτί, που τις είχα φυλάξει από τότε που κάναμε αερομαχίες με θερμικά μοντέλλα στο μοντελοδρόμιο του κ. Π. Ντούνη, στα Μέγαρα.

 

Η αερομαχία διαρκούσε 5 λεπτά και ήταν συναρπαστική για εμάς και πολύ εντυπωσιακή για τους θεατές! 

 

Όπως προανέφερα, το Combat με αυτά τα αεροπλάνα δεν χρειάζεται μοντελοδρόμιο, ούτε και μεγάλο χώρο, μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε -κάπως ανοιχτό- μέρος. Το μοντέλλο ζυγίζει κάτω από 0,5 κιλά, επομένως είναι ελάχιστα επικίνδυνο.

 

Παρακάτω σας δίνω τα Link για να κατεβάσετε τα σχέδια του μοντέλλου σε μορφή PDF, είτε σαν ένα μεγάλο σχέδιο 1:1 που μπορούν να σας εκτυπώσουν σε κάποιο ειδικό κατάστημα, είτε σαν ένα σύνολο σχεδίων Α4 για να τα τυπώσετε στον δικό σας εκτυπωτή και να τα συνενώσετε.

 

Banzai A1 Plan

 

Banzai A4 Plan

 

Το μοτέρ που χρησιμοποιήθηκε είναι το Turnigy Air 2210C-1200 kv-150W του Hobbyking, που κοστίζει μόνο 12.75 Ευρώ και έχει μέγιστο ρεύμα 15.8 Αμπέρ, ενώ με την έλικα 7x5 που τοποθετήθηκε  τραβάει περίπου 10 Αμπέρ στο full. Εννοείται ότι οποιοδήποτε μοτέρ με παρόμοια χαρακτηριστικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Χρειάζεται και ένας κοινός ρυθμιστής στροφών των 15-20 Αμπέρ, εν προκειμένω χρησιμοποιήθηκε ο HobbyKing 20A UBEC που κοστίζει 12.5 Ευρώ.

Για Servo χρησιμοποιήθηκαν τα πολύ κοινά servo των 9 γραμμαρίων, που κοστίζουν από 2 -4 Ευρώ έκαστο. Χρειάζονται δυο τέτοια servo για τα aileron και ένα για το elevator.

Για μπατταρία χρησιμοποιήθηκε μια τρίσελη LiPo - 1300 mAh. Κάνει και η 1000 mAh, αλλά προτιμήστε για ασφάλεια την 1300 mAh, μια που η διαφορά στην τιμή και το βάρος είναι πολύ μικρή.

Όταν κάνουμε Combat το μοτέρ δουλεύει συνέχεια στο full. Η κατανάλωση ενέργειας στα 5 λεπτά που διαρκεί η αερομαχία (για ρεύμα 10 Amperes = 10.000 mA) είναι

5/60 x 10.000 = 833 mAh

 

επομένως και η μπατταρία 1000 mAh είναι αρκετή, αρκεί να είναι καινούργια και να έχει πραγματικά την ονομαστική της χωρητικότητα, πράγμα όχι και τόσο σίγουρο για τις Κινέζικες μπατταρίες, γι αυτό προτείνουμε την 1300 mAh.

 

 Το μοντέλλο κατασκευάζεται από φύλλα DEPRON των 5 mm και δεν χρειάζεται κάποιο άλλο ειδικό υλικό κατασκευής. Οι συγκολλήσεις γίνονται είτε με θερμοκόλλα, είτε με εποξική κόλλα. Τα σχέδια (επικάλυψη) που βλέπετε στα αεροπλάνα, έγιναν με ΜΟΝΟΚΟΤΕ (ή ORACOVER) στους 120 βαθμούς, που το DEPRON τους αντέχει μια χαρά.

 

Όσον αφορά το βάρος του μοντέλλου, είναι περίπου 340 γραμμάρια, το βάρος της μπατταρίας είναι 110 γραμμάρια, άρα το συνολικό βάρος είναι 450 γραμμάρια. Η ώση του μοτέρ όπως το δοκιμάσαμε με την έλικα 7x5 είναι κατά τι μεγαλύτερη από το βάρος του μοντέλλου.

 

Σε επόμενο άρθρο θα σας περιγράψω την κατασκευή των ταινιών από γκοφρέ χαρτί (που όμως ίσως να τις βρείτε και έτοιμες σε κάποιο χαρτοπωλείο) καθώς και μια απλή ιδιοκατασκευή για την επαναπεριέλιξη της κορδέλλας.

 

 

Σας εύχομαι καλές καταρρίψεις!

 

 

 

 

 

 

 

 

Γιώργος Καρασούλας